Banderowskie kłamstwa 1abezmetki

 

Jedenasta Polska flaga wyrzucona z ronda Obrońców Birczy w Elblągu

Kolejną, jedenastą już biało czerwoną flagę tzw. ,,nieznani sprawcy'' wyrwali i najprawdopodobniej wyrzucili do śmietnika z ronda Obrońców Birczy w Elblągu, znajdującego się u zbiegu ulic Niepodległości i Legionów. Jak widać nieznani sprawcy uczcili w ten sposób 30 lecie Banderlandu. Flaga wytrwała na tym miejscu, aż 7 tygodni.

W pół godziny po tym jak stwierdziłem brak jednej z dwóch flag narodowych, które umieściliśmy na rondzie 11 lipca, w 78 rocznicę Rzezi Wołyńskiej, z Panem Eugeniuszem Dąbrowskim, zadzwoniłem w tej sprawie bezpośrednio do komendanta miejskiego policji w Elblągu, ale jak znam życie oleją sprawę koncertowo, no bo przecież Polska flaga narodowa to nic nie znaczący symbol, którym każdy może dziś sobie wytrzeć buty vulgo wsadzić w gówno. prawie miesiąc temu, jako świadek składałem zeznania w komendzie miejskiej policji w tej samej kwestii, po raz kolejny już jednak nie zamierzam, bo przez ten czas od dnia mojego przesłuchania, elbląska policja nie zrobiła w tej sprawie absolutnie nic i tym razem również nie będzie inaczej. No, co innego, gdyby ktoś zniszczył flagę Ukrainy, to wtedy cała elbląska policja, prokuratura, lokalni politycy, choć nie tylko, grzmieliby nie posiadając się z oburzenia, nad aktem niewysłowionego, polskiego zdziczenia, a TVN, Polsat i TVP Info krzyczałyby pod niebiosa o polskich faszystach, ksenofobach, okraszając jeszcze na dodatek wszystkich Polaków, najgorszymi, rynsztokowymi epitetami.

Miejsca Pamięci Narodowej z „Orłami bez korony”

Motto: „- Kto ty jesteś ? - Polak mały ;

- Jaki twój znak ? - Orzeł biały……” 1

Władysław Bełza: Katechizm polskiego dziecka.

 

Pomnik Powstania Wielkopolskiego w Inowrocławiu, wieńczy orzeł bez korony

Wobec „przemijającego czasu” bezpośrednich świadków tragicznych wydarzeń, walk o Polskę, kolejne pokolenia przejmować powinny system najwyższych wartości nazywanych pamięcią narodową, zachowaniem czci i honoru Narodu.

Ów system odwołuje się wprost do wspomnień dziadków i rodziców, pamiątek, orderów wojennych, pomników, tablic pamiątkowych, miejsc walki i męczeństwa.

Czy jednak postrzegany jako nadrzędny dla instytucji deklarującej „pamięć narodową”?

Od wielu lat obserwuje się przedstawianie i narzucanie własnych subiektywnych interpretacji, skolonizowanie i zmonopolizowanie jedynie słusznej przeszłości historycznej. Taki stan rzeczy musi budzić jednoznaczny sprzeciw i niepokój.

Niech za przykład posłuży likwidacja tablic i pomników na których występuje „Orzeł - symbol bez korony”. Taki stan rzeczy ma miejsce w wielu miejscach w Polsce. Szczególnie na Wale Pomorskim, Podkarpaciu. 

Bircza wraca jak bumerang - Helena Leman

W Elblągu zniszczono tablicę upamiętniającą obrońców Birczy. To nie była przypadkowa dewastacja

13 października tego roku na skrzyżowaniu ulic Niepodległości i Legionów w elbląskiej dzielnicy Kamionka miała zostać odsłonięta tablica pamiątkowa poświęcona obrońcom Birczy. O siódmej rano tego dnia ktoś zauważył jej dewastację, zrobił zdjęcie i wrzucił do internetu. Na tablicy z napisem: Rondo Obrońców Birczy zamalowano Birczę i napisano: Rondo Obrońców Ubecji. 

„Kto nie rozumie problemu Birczy, powinien milczeć!”

,,Gdybyśmy mieli lepszych dowódców, to Birczy by nie było, która to na tym terenie spędza sen z oczu wielu ludziom” – Mirosław Huk ps. Hryhor, prowydnyk I Okręgu OUN tzw. Kraju Zakierzońskiego’’.

Małe miasteczko Bircza leży na terenie Pogórza Przemyskiego. Obecnie miejscowość administracyjnie należy do powiatu przemyskiego i województwa podkarpackiego.

Obszar Birczy znalazł się w latach 1945-1946 w strefie działania 26. taktycznego odcinka "Łemko". W jego skład wchodziły 4 sotnie: Burłaka, Huneczki, Jawa i Łastiwki.

Prawdziwa tragedia Birczy

Uroczystość otwarcia ronda Obrońców Birczy w Elblągu, 13 X 2018 r.' fot. Marcin Mongiałło (archiwum Elblag.net)

W styczniowym wydaniu miesięcznika ,,Historia Do Rzeczy” ukazał się artykuł Arkadiusza Karbowiaka ,,Tragedia Birczy”, w którym opisano rzekomy mord żołnierzy Wojska Polskiego na bojownikach Ukraińskiej Powstańczej Armii. Poza tym autor opisał –wedle sobie dostępnych źródeł – tło walk polsko – ukraińskich w okolicach Birczy.

Arkadiusz Karbowiak ogłosił, że swój wywód oparł na opracowaniach – choć nie podał ich tytułów – oraz na nieznanych wcześniej dokumentach ujawnionych niedawno przez Wojskowe Biuro Informacji. Zapewne nowo dostępne dokumenty są bardo ważnymi źródłami, ale czy pozwala to autorowi stawiać w artykule tak jednoznaczne tezy?

Również ja pozwolę sobie swój artykuł oprzeć na dostępnej literaturze oraz przede wszystkim na – chyba – niedostępnych panu Karbowiakowi źródłach pisanych i ustnych. Nie będę się również starał głosić, że na pewno wiem, co wydarzyło się w Birczy w czasie konfliktu z UPA. Ocenę i wątpliwość pozostawię Czytelnikowi

45 rocznica odznaczenia Birczy orderem Krzyża Grunwaldu III klasy, za bohaterską obronę miasteczka przed bandami UPA

Uroczystość z dnia 18 lipca 1976 roku - odznaczenie Birczy Orderem Krzyża Grunwaldu III Klasy, za bohaterską postawę jej mieszkańców w czasie walk z bandami UPA oraz odbudowę życia społecznego i gospodarczego na Ziemi Birczańskiej.

Zdjęcia pochodzą z kolekcji Państwa Genowefy i Janusza Krotoszyńskich, wykonane w dniu uroczystości przez Pana Janusza Krotoszyńskiego,

Zdjęcia udostępnił Bibliotece Publicznej w Birczy, Pan Mariusz Drel.