Oszczercze insynuacje IPN

 Banderowscy zbrodniarze z sotni ,,Szturmowiec - 6''. Dziś to według oficjalnej nomenklatury IPN, a w szczególności obecnego dyrektora biura upamiętnień centrali tej instytucji... ,,Żołnierze antykomunistycznego, niepodległościowego podziemia z Ukraińskiej Powstańczej Armii''.

7 października br. opublikowałem mój artykuł pt. ,,IPN odmówił instalacji w Elblągu tablicy Genocidum Atrox'',  dotyczący odmowy instalacji przez Gdański oddział IPN, w pobliżu ronda Obrońców Birczy w Elblągu, tablicy ,,Genocidum Atrox''. Artykuł ten w formie listu przesłałem następnie do prezesa centrali IPN w Warszawie, pana dr. Jarosława Szarka, który z kolei skierował go na ręce swego zastpępcy prof. Krzysztofa Szwagrzyka, a ten przekazał go w celu wyjaśnienia sprawy, dyrektorowi gdańskiego oddziału IPN, profesorowi Mirosławowi Golonowi. Odpowiedź na mój list z 7 października, którą otrzymałem 29 października 2019 roku, ostatecznie tylko potwierdziła, to co wiedziałem już od samego początku, a mianowicie, że instytucja podająca się za agendę polskiej pamięci narodowej jest w rzeczywistości, całkowitym zaprzeczeniem tego czym się sama mieni. A oto treść mojej korespondencji na ten temat z centralą IPN w Warszawie i dyrektorem IPN Gdańsk, panem profesorem Mirosławem Golonem. Niech każdy sam wyciągnie wnioski i odpowie sobie na pytanie, komu naprawdę służy instytucja przedstawiająca się jako najważniejsza agenda polskiej polityki historycznej i Naszej pamięci narodowej.

Operacja „Wisła” – inne spojrzenie

 

 Autor - dr. Artur Brożyniak

Dominuje u nas pogląd, że przesiedlenie Ukraińców i Łemków w 1947 r. to zasługująca na jednoznaczne potępienie zbrodnia komunistyczna.* Jednak część historyków główne zło upatruje w ideologii i działalności nacjonalistów z OUN i UPA, a akcję tę uznaje za działanie w stanie wyższej konieczności.

,,Operacja „Wisła” – mimo że przeprowadzona przez władze komunistyczne – byłaby zatem realizowana w obronie polskiej racji stanu (i zgodnie z ustawą z 1939 r.). Bez ewakuacji ukraińskiej ludności cywilnej – dobrowolnie lub pod przymusem wspierającej nacjonalistów – skuteczne przeciwdziałanie antypolskiemu terrorowi nie byłoby bowiem możliwe.

Kropla drąży skałę

Motto:

,,20 Po czym Pan rzekł: «Skarga na Sodomę i Gomorę głośno się rozlega, bo występki ich [mieszkańców] są bardzo ciężkie. 21 Chcę więc iść i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». 22 Wtedy to ludzie ci odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. 23 Zbliżywszy się do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? 24 Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? 25 O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» 26 Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». 27 Rzekł znowu Abraham: Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. 28 Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto? Pan rzekł: Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu. 29 Abraham znów odezwał się tymi słowami: A może znalazłoby się tam czterdziestu? Pan rzekł: Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu. 30 Wtedy Abraham powiedział: Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu? A na to Pan: Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu. 31 Rzekł Abraham: Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu? Pan odpowiedział: Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu. 32 Na to Abraham: O, racz się nie gniewać, Panie, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu? Odpowiedział Pan: Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu. 33 Wtedy Pan, skończywszy rozmowę z Abrahamem, odszedł, a Abraham wrócił do siebie.''

Księga Rodzaju 18; 20-33