Wycieczka do Lidzbarka Warmińskiego

Wczoraj wybraliśmy się do Lidzbarka Warmińskiego na groby naszych bliskich. Jeździmy tam od wielu długich lat, jednak nigdy, co może zabrzmi ironicznie, nie zauważyliśmy na lidzbarskim cmentarzu komunalnym pięknego miejsca pamięci, poświęconego poległym i pomordowanym obrońcom Naszej Ojczyzny w latach 1939 - 1956. Wczoraj natrafiliśmy na to miejsce zupełnym przypadkiem, zbaczając nieco z drogi prowadzącej do wyjścia z miejscowej nekropolii, choć ten pomnik pamięci stoi w samym centralnym miejscu tego cmentarza. Obok pomnika ufundowanego przez mieszkańców Lidzbarka Warmińskiego Naszym polskim bohaterom, ustawionych jest osiem brzozowych krzyży, na których umieszczono biało czerwone szarfy i fotografie żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego, zamordowanych w katowniach UB w latach 1944 - 1963.

Chwała bohaterom!

Cześć Ich pamięci!

Generał August Emil Fieldorf ps. ,,Nil''

Generał Leopold Okulicki ps. ,,Niedźwiadek

Generał Stefan Rowecki - ,,Grot''

Major Hieronim Dekutowski ps. ,,Zapora''

Generał Władysław Anders

Józef Bandzo ps. ,,Jastrząb

Pułkownik Łukasz Ciepliński

Sanitariuszka Danuta Siedzikówna - ,,Inka''

Podporucznik Feliks Selmanowicz - ,,Zagończyk''

Rotmistrz Witold Pilecki

Kapitan Romuald Rajs - ,,Bury''

Sierżant Józef Franczak - ,,Lalek''

Irena Konieczna

Leon Taraszkiewicz - ,,Jastrząb''

Henryk Flame - ,,Bartek''

Edward Taraszkiewicz - ,,Żelazny''

ppłk. Zygmunt Szendzielarz - ,,Łupaszko

Lidia Lwow Eberle - pseud. ,,Lala''

Kościół parafialny w Mingajnach

W drodze do Lidzbarka Warmińskiego minęliśmy przepiękny, gotycki kościół prafialny w miejscowości Mingajny, leżącej około 20 kilometrów od Lidzbarka. Jeżdżąc tyle lat na groby naszych bliskich w Lidzbarku, zawsze chcieliśmy zatrzymać się i obejrzeć ten kościół, choćby tylko z zewnątrz, gdyż swoją wielkością i stylem budowli, bardziej przypomina warowną twierdzę, niż kościół, no ale nie ma się czemu dziwić, albowiem został w swojej formie przypominającej twierdzę wzniesiony przez zakon krzyżacki w latach 1350 - 1375. Obecnie kościół jest poddawany generalnemu remontowi, dlatego też mogliśmy obejrzeć go tylko z zewnątrz, co i tak nie umniejsza jego piękna i robi wrażenie ogromem swojej skali i kunsztu jego budowniczych sprzed niemal siedmiu stuleci.

Kościół został wybudowany w centrum wsi Mingajny (niem. Migehnen). Wieś położona jest w gminie Orneta, w powiecie lidzbarskim

Pierwsze wzmianki o kościele w Mingajnach pochodzą z przywileju lokacyjnego wsi z 1311 roku. W dokumencie z 1338 roku wspomniano o miejscowym proboszczu. Istniejący w tym czasie drewniany kościół został zniszczony na skutek pożaru. W jego miejsce, w latach 1350-1375, wzniesiono budowlę murowaną. W późniejszych wiekach była ona wielokrotnie remontowana. Po raz pierwszy odrestaurowano ją po zniszczeniach wojennych w latach 1688-1689. W 1717 roku wyremontowano wieżę, a w latach 1899-1901 kościół został całkowicie przebudowany i powiększony. W trakcie szeroko zakrojonych prac podwyższono i zasklepiono nawę, podwyższono wieżę, dobudowano prezbiterium i szeroki transept. Po zakończeniu prac, w dniu 1 czerwca 1904 roku, kościół został konsekrowany przez biskupa pomocniczego Edwarda Herrmanna. W 1931 roku przebudowano szczyty transeptu. Kościół został uszkodzony pod koniec II wojny światowej. W kolejnych latach szkody jednak usunięto.

Jest to budowla orientowana, murowana z cegły, wzniesiona na planie krzyża. Od strony zachodniej przylega do niej kwadratowa wieża, z kruchtą i wiodącym do niej ostrołukowym portalem. W wyższych kondygnacjach wieży umieszczono smukłe wnęki mieszczące okna. Całość przykryto czterospadowym dachem. Ściany korpusu budowli zwieńczone są szczytami sterczynowo-schodkowymi. Przy ścianie północnej znajduje się stara, gotycka zakrystia.

Znaczna część wystroju świątyni pochodzi z okresu jej przebudowy. W główny ołtarz, neogotycki, wmontowano wówczas tryptyk z około 1520 roku, z wcześniejszego ołtarza szafkowego. Na uwagę zasługują także boczne ołtarze: renesansowy św. Józefa i barokowy św. Mikołaja. W kruchcie pod wieżą znajduje się dużych rozmiarów krucyfiks z XVII wieku. W kościele znajdują się także cenne zabytki sztuki złotniczej, w tym m.in.:

monstrancja z 1674 roku, a także puszka na komunikanty (cyborium) z XVII wieku, wykonane przez Michała Ruhnaua z Jezioran,
kielich z pateną z drugiej połowy XVII wieku,
lampka wieczna z z 1700 roku,
trybularza rokokowy, wykonany przez złotnika dobromiejskiego Antoniego Kriegera.