Symbol kolejnej, rozpoczętej w roku 1955, amerykańskiej operacji wojskowej na Antarktydzie, która nieprzerwanie trwa do dnia dzisiejszego.
Operacja Deep Freeze jest nazwą kodową serii amerykańskich misji na Antarktydę, która rozpoczęła od "Operacji Deep Freeze I" w latach 1955-56, a następnie, była kontynuowana przez "Operację Deep Freeze II", "Operację Deep Freeze III" i tak dalej. (Nastąpiła początkowa operacja, poprzedzająca trzy pierwsze, zanim admirał Richard Byrd zaproponował dla niej stałą nazwę - "Deep Freeze"). Biorąc pod uwagę ciągłą i stałą obecność USA na Antarktydzie od tej daty, "Operacja Deep Freeze" została wykorzystana, jako ogólny termin dla operacji USA na tym kontynencie, a w szczególności dla regularnych misji uzupełniających zaopatrzenie amerykańskich baz antarktycznych, koordynowanych od samego początku, przez Armię Stanów Zjednoczonych.
Richard Byrd visits Little America in 1933.
Richard Byrd w kokpicie drugiego samolotu, w którym przeleciał nad Antarktydą, w czasie swojej drugiej wyprawy.
Admirał Richard Byrd w swojej kwaterze w bazie Little America, podczas operacji Highjump.
USS Arneb, okręt flagowy grupy zadaniowej operacji Deep Freeze.
Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych C-124 Globemaster na Antarktydzie.
Wydra U-1 wyłania się z paszczy C-124.
Operacja Deep Freeze początkowo była serią ekspedycji w latach 1955- 1956, by w latach 1957 - 1998, stać się operacją przebiegającą już nieustannie, w sposób trwały, sygnalizując w ten sposób wszystkim, odnowę amerykańskiego zainteresowania Antarktydą. Wszystkie te ekspedycje od samego początku, były operacjami wojskowymi, prowadzonymi i wspieranymi przez różne amerykańskie agencje wojskowe. Admirał Richard E. Byrd był najwyższym rangą oficerem, a jednocześnie głównodowodzącym całego tego projektu, odpowiedzialnym; a więc jako najwyższy przedstawiciel rządu USA, za jego nieustanny nadzór i monitorowania wszelkich działań politycznych, naukowych, prawnych i operacyjnych, składających się na cały ten amerykański program, długotrwałej eksploracji Antarktydy. Admirał Richard E. Byrd odegrał kluczową rolę w Operacji Highjump po II wojnie światowej w latach 1946-1947, która wytyczyła większość wybrzeża Antarktydy. W 1929 roku admirał Richard E. Byrd, był tym człowiekiem, który założył wtedy na jednej z wysp w pobliżu Antarktydym... BAZĘ AMERYKAŃSKIEJ MARYNARKI WOJENNEJ w Little America I, poprowadził ekspedycję w celu zbadania dalszych w głąb lądu i przeprowadził pierwszy lot nad biegunem południowym. Little America była całą serią antarktycznych baz do eksploracji,
od 1929 do 1958 roku, znajdujących się na szelfie lodowym Rossa, na
południe od Zatoki Wielorybów.
Mapka z położeniem bazy Little America
Operacja Deep Freeze I przygotowała stałą stację badawczą i utorowała
drogę do bardziej wyczerpujących badań w późniejszych operacjach Deep
Freeze. Ekspedycja miała miejsce nad antarktycznym latem od listopada
1955 do kwietnia 1956 roku i została sfilmowana przez amerykanów, a dokładnie przez Studio Filmowe Walt'a Disneya, który również zaprojektował emblemat Task Force 43, zostając jednocześnie honorowym członkiem tej pierwszej ekspedycji.
Emblemat Task Force 43, zaprojektowany tak zupełnym rzecz jasna przypadkiem, przez Walta Disneya, który był również w tym samym czasie najlepszym kompanem Werhera von Brauna, hitlerowskiego zbrodniarza wojennego, twórcy rakiet V1 i V2, a potem pierwszego dyrektora NASA i szefa amerykańskiego programu ,,kosmicznego''.
Podstawową misją operacji 1955-56 było utworzenie dwóch stacji wzdłuż Morza Rossa oraz przetransportowanie do nich personelu, sprzętu i zaopatrzenia w celu budowy dwóch stacji następnej wiosny. Ponadto podejmowane byłoby ciągłe rozpoznanie tych terenów, przez samoloty i ciągniki gąsienicowe oraz realizacja projektów naukowych.
1800 mężczyzn zostało zabranych na Antarktydę, aby wykonać te wszystkie prace, których celem było ustanowienie tam stałych amerykańskich baz. Do tego, aby ludzie i całe niezbędne do tego zaopatrzenie, zostało bezpiecznie przewiezione na południe, użyto bardzo wielu statków, w tym trzech, najnowocześniejszych w tamtym czasie lodołamaczy: USS Edisto, USS i USCGC Eastwind; dwóch statków towarowych USS Arneb i USS Wyandot, tankowca USS Nespelen i statku towarowego USNS Greenville Victory. Ponadto zabrano ze sobą do wykorzystania w akcjach, wiele samolotów i śmigłowców do badania wnętrza Antarktyki i transportu zapasów na Antarktydę.
Intencją było zbudowanie dwóch obozów bazowych, jednego w rejonie Zatoki Wielorybów, a drugiego w McMurdo Sound. Mieli nadzieję zbudować Little z McMurdo Sound przebadano 800 000 mil kwadratowych Antarktydy, których
nigdy wcześniej nie widziano. Loty stąd również odkryły najwyższy punkt
kopuły lodowej na wysokości 14 000 stóp.America V (która to baza miała być główną stacją naukową w latach 1957-58), gdzie zbudowano poprzednie obozy bazowe Little America, ale nie było już takiej możliwości, ponieważ zderzyły się ściany lodowe w Zatoce Wielorybów, a to, połączone z oderwaniem się bariery lodowej, oznaczało, że najniższa półka lodowa znajdowała się zaledwie 30 stóp nad morzem, co spowodowałoby problemy z rozładowaniem statków i budową bazy. Zamiast tego Kainan Bay 20 mil na wschód został wybrany, jako miejsce obozu bazowego. Chociaż nie zbudowano budynków, Little America V, została formalnie oddana do użytku 4 stycznia 1956 roku.
I tutaj pojawia się bardzo interesująca informacja, a mianowicie, że... ,,z bazy McMurdo Sound przebadano 800 000 mil kwadratowych Antarktydy, których
nigdy wcześniej nie widziano. Loty stąd odkryły również najwyższy punkt
kopuły lodowej na wysokości 14 000 stóp. ( wysokości 4000 metrów - dop. J.B. ) Użyte tutaj słowo, nie odnosi się bynajmniej do Góry, jak mniema z pewnością większość ludzi, gdyż słowo Góra, w języku angielskim brzmi ,,Mountain'', a tutaj użyto wyraźnie słów ,,ice dome'', czyli LODOWA KOPUŁA! Tak więc pod koniec grudnia 1955 roku dokonano odkrycia kopuły otaczającej nasz okręg ziemski, i to wydarzenie właśnie, mówi aż nadto wyraźnie, dlaczego z takim pośpiechem w ciągu kolejnych trzech lat doprowadzono do podpisania tzw. ,,Traktatu Antarktycznego'', który podpisano już 1 grudnia 1959 roku w Waszyngtonie; a który wszedł w życie 23 czerwca 1961 roku, natomiast Sekretariat ONZ, zarejestrował go 4 sierpnia 1961 roku. I od tego momentu obowiązuje całkowity zakaz organizowania jakichkolwiek prywatnych podróży i wypraw na tzw. Antarktydę. I od 1958 roku, cały ten obszar jest nieustannie kontrolowany przez wojska państw, które były pierwszymi sygnatariuszami tego traktatu w 1959 roku, a w szczególności przez Armię Stanów Zjednoczonych, której siły już od 1958 roku są tam obecne nieustannie i to w postaci wszystkich rodzajów amerykańskich sił zbrojnych.
GDZIE SĄ TE WOJSKA NA ANTARKTYDZIE?
Pamiętam, jak kiedyś pewien dowcipniś zadał w internecie pytanie, żeby pokazać mu te wojska, które jak się wyraził, są tam rzekomo obecne w sposób ciągły. Wystarczyłoby, żeby ten chłoptaś zadał sobie chociaż minimum trudu, polegającego na dokonaniu researchu w internecie, przynajmniej godzinnego i bez trudu znalazł by to, co go tak bardzo rozbawiło. Myślę, że po tym, przestałby zadawać głupie pytania, choć znając takich gigantów intelektu jak on i jemu podobni, to tacy osobnicy, nigdy nie przyznają się do tego, że pletli bzdury. Przyjrzyjmy się więc, jak wygląda stała już wojskowa obecność na Antarktydzie od 1958 roku, samych amerykanów, bo wbrew pozorom, są tam również obecne wojska Australijskie, Nowozelandzkie, Brytyjskie i Chilijskie. A oto jak przedstawia się amerykańska obecność wojskowa w tamtym miejscu świata.
Żołnierz z szewronem Antarktydy
Szewron Australijskich Antarktycznych Sił Powietrznych z 2022 roku
******
,,Operacja Deep Freeze LC-130 przybywa do Hickam
Opublikowany19 października 2006 roku
Samolot LC-130 Hercules Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych ze 109. Skrzydła Powietrznego Gwardii Narodowej Nowego Jorku ląduje w pobliżu McMurdo na Antarktydzie. Pierwszy samolot wylądował tam 50 lat temu. (zdjęcie Sił Powietrznych USA)
BAZA
SIŁ POWIETRZNYCH HICKAM na Hawajach (AFPN) — Samolot New York Air
National Guard LC-130 Hercules przybył do Hickam 17 października, w
drodze na stację McMurdo na Antarktydzie, aby ponownie zaopatrzyć obozy
badawcze na całej Antarktydzie, w ramach wsparcia Joint Task Force Support
Forces Antarctica, Operation Deep Freeze.
LC-130 to zmodyfikowany C-130 wyposażony w narty, który może lądować na lodzie i polach śnieżnych. Joint Task Force-Support Forces Antarctica (JTF-SFA) to najdłużej działająca wspólna grupa zadaniowa w kraju, zapewniająca kontrolę operacyjną nad tymi jedynymi w swoim rodzaju samolotami wyposażonymi w narty. Na świecie jest tylko 10 samolotów LC-130 i wszystkie są własnością Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (109. Skrzydło Powietrzne Gwardii Narodowej Nowego Jorku).
Operation
Deep Freeze to wyjątkowa misja sił wspólnych i całkowitych, która
wspiera National Science Foundation i US Antarctic Program od 1955 roku.
Operacja z lat 2006–2007 rozpoczęła się w sierpniu lotami C-17
Globemaster III z ChristChurch w Nowej Zelandii do stacji McMurdo, aby
sprowadzić niezbędnych członków i sprzęt do przygotowania pasa
startowego na lodzie dla głównych operacji C-17 i LC-130.
Samolot transportowy LC - 130, tankowany w bazie antarktycznej McMurdo
Operacja
Deep Freeze różni się od innych operacji wojskowych USA i jest jedną z
najbardziej wymagających misji pokojowych, ze względu na ekstremalne
przeciwności środowiska i odosobnienie Antarktydy. Antarktyda jest
najzimniejszym, najbardziej wietrznym i zarazem najbardziej niegościnnym
kontynentem na świecie, a operacja Deep Freeze zapewnia trudną okazję do
zademonstrowania zasięgu i elastyczności sił powietrznych, możliwości
sił połączonych i zintegrowanego wsparcia żołnierzy służby czynnej,
Gwardii Narodowej i Rezerwy.
Główne operacje zaopatrzeniowe
składają się z lotów zaopatrzeniowych C-17 między ChristChurch a Stacją
McMurdo, oraz lotów LC-130 z McMurdo na Biegun Południowy i do innych
obozów na Antarktydzie. Jeden C-17 z bazy w Christchurch będzie
wykonywał misje w razie potrzeby co tydzień, podczas gdy do dziewięciu
LC-130, w zależności od wymagań misji, będzie wykonywało wiele
codziennych misji dziennie, ze swojego centrum, czyli Stacji McMurdo.
Natomiast operacje
zaopatrzeniowe statków składają się z dwóch statków Military Sealift
Command, dostarczających paliwo i zaopatrzenie do Stacji McMurdo. Na
początku stycznia, przed przybyciem statków MSC, lodołamacz Straży
Przybrzeżnej przetnie kanał przez milę lodu, umożliwiając statkom dostęp
do McMurdo Ice Pier.
Wszystkie rozmieszczone siły mają wrócić do
macierzystej stacji do końca lutego 2007 roku, w zależności od
zakończenia operacji transportu lotniczego.
Wojsko USA jest
wyjątkowo wyposażone, aby pomóc National Science Foundation w realizacji
jej misji eksploracji Antarktydy, a 613. Centrum Operacji Powietrznych i
Kosmicznych ma zdolność do zapewnienia wspólnego wsparcia operacyjnego i
logistycznego dla NSF przez całą dobę. Poprzez strategiczny transport
lotniczy 613. AOC, transport lotniczy wsparcia terenowego LC-130 i inny
transport lotniczy w razie potrzeby; wsparcie ewakuacji lotniczej;
reagowanie w sytuacjach awaryjnych; transport morski; dostęp do portu
morskiego; masowe dostawy paliwa; obsługa ładunków w porcie; wymagania
dotyczące komunikacji i transportu są koordynowane.
Operacja Deep
Freeze obejmuje czynną służbę i wsparcie rezerwy C-17 z bazy lotniczej
McChord w stanie Waszyngton, wsparcie LC-130 z nowojorskiej bazy Sił Powietrznych Gwardii
Narodowej oraz przez inne samoloty w razie potrzeby; lodołamacze
US Coast Guard oraz US Navy Cargo Handling Battalion One, aby zapewnić
kluczowe usługi portowe na stacji McMurdo.
Marynarka
przeprowadziła pierwszą misję Operation Deep Freeze w 1955 roku w celu
eksploracji i badań naukowych i rozpoczęła wspieranie badań National
Science Foundation na Antarktydzie w 1959 roku. Operacja przekształciła się
w ogromny wysiłek logistyczny, przewożący pasażerów i ładunki do
ośrodków badawczych NSF na Antarktydzie. Christchurch International
Airport jest punktem postoju dla rozmieszczenia na stacji McMurdo,
kluczowym ośrodku badawczym USAP.''
*******
AKTUALNOŚCI | 3 paź. 2012
Na Antarktydzie trwa wielooddziałowa operacja Deep Freeze
Przez Air Force News Service
WSPÓLNA
BAZA PEARL HARBOR-HICKAM, Hawaje - Wojsko amerykańskie niedawno
rozpoczęło sezon 2012-2013 operacji Deep Freeze, będącej wsparciem
Departamentu Obrony dla amerykańskiego programu antarktycznego i
Narodowej Fundacji Nauki.
Operację rozpoczęto 29 września
samolotami C-17 Globemaster III, a od 18 października będą ją
kontynuować samoloty LC-130 Hercules.
W operacji Deep Freeze
biorą udział siły powietrzne, marynarka wojenna, wojska lądowe i straż
przybrzeżna Stanów Zjednoczonych, które zapewniają wsparcie operacyjne i
logistyczne naukowym badaniom NSF na Antarktydzie.
Aktywna
służba, personel Gwardii Narodowej i Rezerwy Sił Powietrznych USA,
Marynarki Wojennej, Armii i Straży Przybrzeżnej współpracują w ramach
wspólnej grupy zadaniowej. Ten zespół kontynuuje tradycję wsparcia
wojskowego USA dla USAP i demonstruje zaangażowanie Stanów Zjednoczonych
w stabilizację regionu Pacyfiku, powiedzieli urzędnicy.
Wsparcie
to zapewnia Joint Task Force-Support Forces Antarctica, kierowany przez
Pacific Air Forces w bazie Joint Base Pearl Harbor-Hickam na Hawajach.
JTF-SFA koordynuje strategiczny transport lotniczy między teatrami
działań, taktyczne wsparcie głębokiego pola, wsparcie ewakuacji
lotniczej, poszukiwanie i ratownictwo, transport morski, dostęp do portu
morskiego, masowe dostawy paliwa, obsługę ładunków w porcie i
wymagania transportowe.
Międzynarodowe lotnisko w Christchurch w
Nowej Zelandii jest punktem przeładunkowym dla misji na stację McMurdo
na Antarktydzie, będącą kluczowym ośrodkiem badawczym i operacyjnym
USAP.
Według urzędników, operacja Deep Freeze, nie przypomina
żadnej innej operacji wojskowej USA. Jest to jedna z najtrudniejszych
misji wojskowych w czasie pokoju ze względu na surowe środowisko
Antarktydy. Wojsko USA jest wyjątkowo wyposażone i wyszkolone do
działania w tak surowym środowisku, dlatego też od 1955 roku udziela
wsparcia USAP.
Transport lotniczy w ramach operacji Deep Freeze
obejmuje czynną służbę i wsparcie rezerwy C-17 ze Wspólnej Bazy
Lewis-McChord w stanie Waszyngton; wsparcie LC-130 ze strony Gwardii
Narodowej Powietrznej Nowego Jorku; wsparcie transportu morskiego ze
strony Straży Przybrzeżnej USA i Dowództwa Transportu Morskiego; usługi
inżynieryjne i lotnicze ze strony Dowództwa Systemów Walki Morskiej i
Kosmicznej Marynarki Wojennej USA; a także obsługę ładunków ze strony
Marynarki Wojennej USA.
******
Dowództwo Sił Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku Stanów Zjednoczonych Ameryki
AKTUALNOŚCI | 23 sierpnia 2018 roku.
Kolejny sezon operacji ,,Głęboki Mróz'', rozpoczyna się na początku września, działaniami połączonych sił Powietrznych Pacyfiku i Oceanu Indyjskiego.
WSPÓLNA
BAZA PEARL HARBOR-HICKAM, Hawaje -- Operacja Deep Freeze (ODF),
logistyczne wsparcie Departamentu Obrony dla amerykańskiego programu
antarktycznego (USAP) National Science Foundation (NSF), sezon 2018–2019
rozpoczyna się 1 września 2018 roku.
Sezony ODF trwają corocznie od
1 września do 31 lipca. Ten okres pozwala zespołom badawczym NSF i
podmiotom partnerskim na najbezpieczniejszą i najskuteczniejszą metodę
realizacji ich wspólnych celów. Dzięki starannej pracy zespołowej i
monitorowaniu warunków środowiskowych, możliwa jest podróż i czas
spędzony na najzimniejszym, najbardziej wietrznym i najbardziej
niegościnnym kontynencie świata.
Pierwsza misja sezonu ODF
2018-2019, zimowy lot, lub misja WinFly, ma się odbyć 1 września 2018 roku.
Loty WinFly są zaplanowane pod koniec antarktycznej zimy i przewożą
ładunki oraz personel, aby przygotować pasy startowe i lotniska na
przewidywany duży ruch w nadchodzącym sezonie. Samolot Joint Base
Lewis-McChord C-17 Globemaster III, ma lecieć z Christchurch w Nowej
Zelandii do stacji McMurdo na Antarktydzie.
Od 1955 roku wojska USA
niejednokrotnie demonstrowały swoje możliwości wspierania operacji USAP na
Antarktydzie, najbardziej surowym środowisku na świecie.
Kierowane
przez Pacific Air Forces, Joint Task Force-Support Forces Antarctica
(JTF-SFA), zapewnia stałe wsparcie wojskowe USAP, składające się z żołnierzy
służby czynnej, Gwardii Narodowej i Rezerwy; Sił Powietrznych USA,
Straży Przybrzeżnej, Marynarki Wojennej i personelu armii.
JTF-SFA
koordynuje strategiczny transport lotniczy między teatrami działań,
taktyczne wsparcie głębokiego pola, wsparcie ewakuacji lotniczej,
reakcję poszukiwawczo-ratunkową, transport morski, dostęp do portu
morskiego, logistykę masowych dostaw paliwa, obsługę ładunków w porcie i
wymagania transportowe.
„Doświadczenie polarne, poświęcenie i
elastyczność operacyjna żołnierzy i żołnierek wspierających JTF-SFA są
po prostu niezrównane” — powiedział podpułkownik US Air Force Jamielyn
Thompson, zastępca dowódcy JTF-SFA. „Matka Natura nadal kwestionuje nasz
dostęp do surowego kontynentu; mimo to jesteśmy w stanie sprostać
wymaganiom misji dzięki niesamowitej współpracy z National Science
Foundation i partnerami międzynarodowymi. Ta współpraca i czysty
„globalny zasięg” ODF zapewnią, że nadal będziemy na czele odkryć
naukowych”.
Transport lotniczy dla ODF obejmuje czynną służbę Sił
Powietrznych USA, Rezerwę i Gwardię Narodową, w tym wsparcie C-17
Globemaster III przydzielone do Wspólnej Bazy Lewis-McChord w stanie
Waszyngton, wsparcie LC-130 Hercules przydzielone do Sił Powietrznych Gwardii Narodowej
stanu Nowy Jork, wsparcie transportu morskiego ze strony Straży
Przybrzeżnej USA i Dowództwa Transportu Morskiego, usługi inżynieryjne i
lotnicze ze strony Dowództwa Systemów Walki Morskiej i Kosmicznej
Marynarki Wojennej USA, obsługę ładunków ze strony Marynarki Wojennej
USA, oraz wsparcie służb zdrowia publicznego i weterynarii ze strony
Armii USA.
Śmigłowiec Argentyńskich Sił Powietrznych nad Antarktydą, ze zgrupowania tzw. ,,Międzynarodowych Sił Czystego Nieba''. Jak widać tam jest pełna sztama ponad wszelkimi podziałami!
Cały ten obszar jest również non stop, niemal każdego dnia patrolowany przez Marynarkę Wojenną Państw, które są sygnatariuszami ,,Traktatu Antarktycznego'', oraz lotnictwo myśliwskie tychże państw, pilnujące bardzo gorliwie, aby dostęp do tego najbardziej tajemniczego, a zarazem całkowicie zakazanego dla zwykłych zjadaczy chleba, miejsca na naszej Ziemi, był ściśle i rygorystycznie egzekwowany, aby nikt postronny, nie postawił swej stopy tam, gdzie nie powinien. I tak trwa to już od 66 lat. Czy naprawdę nikt z Was, nigdy nie zadał sobie pytania - Dlaczego?
Jacek Boki - 27 Grudzień 2024 r.
Źródła:
Pacific Air Forces
Układ Antarktyczny
Operation Deep Freeze
United States Antarctic Program
United States Navy Antarctic Expeditions Operation Deep Freeze 1955-98
Samolot Airbus A340 właśnie po raz pierwszy w historii wylądował na Antarktydzie — zobacz historię lotnictwa na 7. kontynencie
Wesprzyj moją działalność publicystyczną, jeśli doceniasz to co robię.
PKO BP SA Numer konta:
44 1020 1752 0000 0402 0095 7431
Konto walutowe
51 1240 1226 1787 0011 4257 2440 - USD
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.