Udział Ukraińców w ZBRODNI KATYŃSKIEJ

Sześć lat temu napisałem artykuł zatytułowany  Współpraca Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów z sowieckim NKWD, 

 

w którym opisałem historię wysługiwania się Ukraińców sowietom, a także jawnej współpracy ich głównej organizacji polityczno - terrorystycznej OUN z sowieckim aparatem bezpieczeństwa NKWD w latach 1939 - 1941. Bez tej współpracy ukraińskich szowinistów, sporządzania przez nich list proskrypcyjnych Polaków, zamieszkujących Kresy II Rzeczpospolitej, bez których wywózka Polaków na Sybir i do Kazachstanu w tej liczbie, w jakiej została dokonana, nigdy nie doszłaby do skutku. Również, co jest dziś już kwestią bezdyskusyjną, ludobójstwo dokonane na polskich oficerach w Katyniu, Ostaszkowie, Miednoje i pod Charkowem, także nie osiągnęłoby takiej wielkości, gdyby nie oddziały pomocnicze NKWD, złożone wyłącznie z Ukraińców, zaprzysiężonych członków Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, którzy wstępowali do nich ochotniczo na osobisty rozkaz samego Romana Szuchewycza, który jeszcze na początku 1939 roku, wydał osobiście rozkaz wstępowania członków OUN do sowieckich służb bezpieczeństwa i milicji, dzięki czemu OUN będzie miał ogromny wpływ na ostateczne pozbycie się z terenów Wołynia i Małopolski Wschodniej, jak największej liczby mieszkających na tych ziemiach Polaków, i przejęcie ich tym samym przez Ukraińców. Dziś, jak widać wiedza na ten temat, czyli udziału Ukraińców i ich polityczno - terrorystycznej przybudówki, jaką była OUN w bestialskim ludobójstwie polskich oficerów w Katyniu, jest coraz większa i nie wywołuje już takich szyderczych reakcji, jakie wywołał przed sześcioma laty mój tekst, ale jedynie wściekłość ukraińskich nacjonalistów i ich polskich alfonsów, że sprawa ta nie tylko została wyciągnięta na światło dzienne, ale z każdym kolejnym miesiącem, wychodzą i będą wychodzić, coraz to nowe szczegóły współudziału ukraińskich szowinistów w zbrodni Katyńskiej. 

 

Jacek Boki - 1 Październik 2022 r.

 ***

W dniu 20 września 1939 roku kiedy oddziały podległem gen. dyw. T. Piskorowi kapitulują w tzw. I Bitwie Tomaszowskiej to dowódcy poszczególnych podległych formacji podejmują jeszcze jedną próbę wydostania się z matni nie chcąc iść do niewoli niemieckiej. Mają akceptację Krakowskiej Brygady Kawalerii, zostawia wolną rękę swoim oddziałom, radzi im przebijać się szwadronami. 23.09.1939 również dowódca 8 Pułku Ułanów wraz z 20 podległymi żołnierzami rusza w stronę granicy z Węgrami. Grupa ta ma niej szczęścia, niż resztki 4 szwadronu rotmistrza Matuszka. Otoczeni przez Ukraińców zostali wydani w ręce sowieckie. Taki właśnie jest udział w Liście Katyńskiej Ukraińców. Wyłapywanie i przekazywanie żołnierzy WOJSKA POLSKIEGO idących do granicy celem dalszej walki.

 

O ile dziś byłaby mniejsza Lista Katyńska, gdyby Ukraińcy nie pomagali nowym panom -sowietom. Jeżeli mi nie "zbanują" konta, to będę zamieszczał listy oficerów których przekazali na śmierć Ukraińcy.

Pojednanie buduje się na prawdzie historycznej, a nie na kłamstwie drodzy Państwo. Służcie swoim nowym panom, ale pamiętajcie, że ich nacja służyła sowietom, kiedy nasi rodacy potrzebowali pomocy (tylko wolnej drogi do granicy).

Pamięci grupy (jednej z wielu) dowódcy 8 pułku ułanów ppłk. Włodzimierza Dunin-Żuchowskiego, w której był też kapitan Stanisław Dąbrowski (na zdjęciu) dowódca 1 baterii 5 DAK (post o nim kilka dni temu) schwytanej przez przez duży oddział Ukraińców, a zamordowanej przez sowieckie NKWD. Lista imienna ułanów 8-ki z grupy dowódcy jest dostępna na necie.

 

Niedawno prezentowałem na moim profilu fragment relacji z wojennej biografii kpt. Drelicharza z Pułku 4 Pancernego Skorpion, dotyczącego mordowania przez Ukraińców, polskich żołnierzy przekradających się przez granice do PSZ/Z. Jak widzimy nie mieli skrupułów mordować, nie mieli skrupułów wydawać w ręce sowieckie

Rankiem 28 września 1939 roku resztki 4 szwadronu 8 pułku ułanów księcia Józefa Poniatowskiego wchodzą pieszo do wsi Zielna, którą muszą przejść ponieważ do granicy nie mają innej drogi. Przebijają się już ósmy dzień od ostatniej bitwy pod Tomaszowem Lubelskim. Konie zostawili na polanie dzień wcześniej.

Wieś jest zajęta przez 200 osobową bandę ukraińską wrogo nastawioną do wszystkiego co POLSKIE. Przewaga Ukraińców jest miażdżąca, ale oni nie są przygotowani do walki z uzbrojonym oddziałem Wojska Polskiego. Do tej pory mordowali pojedynczych nieuzbrojonych żołnierzy. Dla pozyskania przychylności nowych panów sowieckich czasami dostarczali jeńców sowietom. Ukraińcy mimo przewagi czują do ułanów krakowskich duży respekt. Nie rozpoczynają walki. Oddział przechodzi w sile ok. 30 ułanów przez wieś odprowadzony złym wzrokiem sług sowieckich -Ukraińców. Jednak zaraz za wsią dostaje się w ogień karabinów maszynowych.

Podporucznik Stanisław Sławoszewski odpowiada z polskiego rkm-u wz.1928. Ukraińcy nie ruszają do ataku. To są heroje którzy walczą tylko przeciw bezbronnym starcom, małym dzieciom i kobietom.

Nie byli w stanie nawiązać walki z 30 ułanami którzy byli już w boju wrześniowym przez 28 dni. Ułani księcia Józefa zmęczeni, wyczerpani nie okazali pobłażania dla bandy upadlińskiej. Nie układali się do rozmów czy pertraktacji. Przeszli przez wieś z godnością ŻOŁNIERZA POLSKIEGO z duża pogardą dla śmierci i ukra.

 

 

Chwała na wieki 4 szwadronowi 8 pułku ułanów księcia Józefa Poniatowskiego pod dowództwem rotmistrza Eryka Matuszka (na zdjęciu).
Tylko pogarda dla tej nacji wzbudza w nich szacunek do gardzącego (darmowa lekcja dla obecnych naiwnych sług od starych Polaków, świeć panie nad ich duszami).



Źródło:


Profil facebook - Roman Rogatywki