Wewnętrzne strony dokumentu pracy dziadka Chrystii Freeland, wydanego przez nazistowski rząd okupacyjny w Polsce, 1944 rok. Mychajło Chomiak był zatrudniony, jako redaktor naczelny Krakivskich Visti, ukraińskojęzycznej, nazistowskiej gazety propagandowej w Krakowie, finansowanej przez niemiecki wywiad wojskowy.
W marcu 2017 roku dziennikarz kanadyjskiej gazety ,,Globe and Mail’’, wstrząsnął monotonną sceną polityczną w Ottawie, pytając Chrystię Freeland o przeszłość jej dziadka Mychajło Chomiaka.
Chomiak przybył do Kanady z rodziną po drugiej wojnie światowej i był przedstawiany jako typowy, ciężko pracujący imigrant. Jednak jego prawdziwa przeszłość kryje w sobie coś bardziej złowrogiego. Był redaktorem i propagandystą ukraińskich nazistów, kolaborujących z hitlerowskimi Niemcami. Chomiak był szefem ukraińskiej nazistowskiej gazety „Krakivski Visti”, o charakterze całkowicie antysemickim, promującej Waffen SS i potępiającej Żydów.
Minister Spraw Zagranicznych Kanady, banderowska nazistka Christa Freeland i jej ukochany dziadziuś, kolaborant Adolfa Hitlera i ukraiński zbrodniarz wojenny w jednej osobie Mychajło Chomiak
Freeland odpowiedziała wówczas reporterowi Globe, że twierdzenia dotyczące jej dziadka, były częścią rosyjskiego spisku dezinformacyjnego. Urzędnik w biurze Christy Freeland posunął się jeszcze dalej i powiedział „Globe”, że twierdzenie, iż Chomiak był nazistowskim kolaborantem jest sfabrykowane.
Zwolennicy Christy Freeland w kanadyjskich mediach, rzucili się wszyscy od razu do obrony jej dziadka Mychajło Chomiaka.
Paul Wells twierdził, że podczas II wojny światowej wszyscy ludzie w Europie prowadzili podwójne życie, w dzień współpracując z nazistami, a nocą stawiając im opór. (Ktoś powinien był poinformować pana Wellsa o dziesiątkach tysięcy odważnych partyzantów, żyjących w lasach całej Europy, którzy dzień i noc walczyli z niemieckimi nazistami).
Terry Glavin zajął inne stanowisko, sugerując, że Freeland dobrze wiedziała, że jej dziadek był kolaborantem, ale zaraz dodał, że powiązania Chomiaka z nazistami nie były niczym wielkim. Glavin twierdził, że już samo omawianie kwestii Mychajło Chomiaka oznacza wspieranie Rosjan.
Tego rodzaju zakłamywanie prawdy trwało nawet do 2019 roku, kiedy to Greg Reaume, redaktor naczelny wiadomości CBC News, stwierdził, że „chociaż zapisy historyczne pokazują, że dziadek Christy Freeland rzeczywiście pracował dla gazety z czasów wojny sympatyzującej z nazistami, nie wiemy, jaka była jego dokładna rola”.
Szkoda, że Reaume, Wells i Glavin nie zadali sobie trudu odwiedzenia muzeów Holokaustu w Los Angeles i Waszyngtonie. Gdyby tak było, odkryliby prawdziwą rolę gazety Chomiaka. Miała ona zajadły charakter antysemicki i stanowiła główną siłę stojącą za zdobywaniem poparcia dla ukraińskiej dywizji Waffen SS, a także Adolfa Hitlera.
Glavin posunął się nawet do stwierdzenia, że Chomiak „nie miał kontroli nad nazistowskim bełkotem, który był zmuszony drukować, jako redaktor tytularny gazety”. (Zapisy historyczne samego Chomiaka pokazują, że to nieprawda. Redaktor naczelny, którym był, pełnił swą rolę wręcz z żarliwym zaangażowanym i niezwykle energicznym w propagowaniu nazistowskich idei w gazecie, którą kierował).
Teraz, wielokrotnie nagradzany autor Peter McFarlane w swojej nowej książce demaskuje próby wybielania nazistowskiej przeszłości Mychajło Chomiaka. Książka nosi tytuł „Więzy rodzinne: jak ukraiński nazista i żywy świadek łączą dziś Kanadę z Ukrainą”.
To druzgocący portret Mychajło Chomiaka. McFarlane zwraca w swojej książce uwagę, że Chomiak był nie tylko redaktorem wpływowej ukraińskiej gazety sławiącej Hitlera i promującej zjadliwą formę antysemityzmu, ale także wojnę spędził pracując dla niemieckiego wywiadu wojskowego.
,,Krakivski Vistii'' - nazistowsko - banderowska gadzinówka, wydawana w Krakowie przez ukraińskich szowinistów, kolaborantów Adolfa Hitlera, pod skrzydłami i za pieniądze niemieckiej Abwhery, której redaktorem naczelnym od samego początku tego ukraińskiego, nazistowskiego szmatławca był Mychajło Chomiak, dziadziuś obecnej minister spraw zagranicznych nazistowskiej Kanady Christy Freeland
W ramach swoich badań McFarlane podróżował po Ukrainie i Polsce. Odwiedził mieszkanie, w którym Chomiak i jego rodzina mieszkali podczas wojny, mieszkanie zabrane przez hitlerowców rodzinie żydowskiej, która została później zagazowana. Chomiak posunął się nawet do tego, że chciał wystawić nazistom rachunek za konieczność sprzątania mieszkania, bo kiedyś mieszkali w nim brudni Żydzi.
McFarlane zestawia losy Chomiaka i autorki Ann Charney, pochodzących z tego samego regionu Europy Wschodniej i przybyłych po wojnie do Kanady.
Podczas gdy Chomiak kłócił się z Emilem Gassnerem, odpowiedzialnym za nazistowski dział prasowy pod rządami Josepha Goebbelsa, Charney i jej matka były ścigane przez Niemców i ich ukraińskich zwolenników.
Charney miała dwa lata, kiedy ona i jej żydowska matka uniknęła pewnej śmierci, ukrywając się w stodole, w sianie na ukraińskiej wsi.
Odwiedzając Brody, rodzinne miasto Pani Charney, McFarlane odkrywa, że lokalne muzeum historyczne oddaje cześć ukraińskim nazistowskim zbrodniarzom i kolaborantom hitlerowskiej Rzeszy, nie wspominając jednak o ich roli w Holokauście. Wiązało się to z egzekucją 10 000 żydowskich mieszkańców miasta, w tym całej rodziny i krewnych Ann.
Kiedy McFarlane odwiedza krewnych Chomiaka na Ukrainie, stwierdza, że motywy nienawiści etnicznej i antysemityzmu, są dziś równie bardzo mocno obecne w publicznym poparciu dla wojny z Rosją, tak jak były w czasie kolaboracji Ukraińców z hitlerowskimi Niemcami.
McFarlane zdobył także nazistowską kartę identyfikacyjną Chomiaka oraz zdjęcia przedstawiające redaktora z postaciami III Rzeszy i innych, ze sztandarami Waffen SS. W rzeczywistości Chomiak był tak cennym propagandystą III Rzeszy, że gdy Sowieci przedarli się do Niemiec, hitlerowcy przenieśli redaktora i jego rodzinę do Austrii, aby mógł tam kontynuować pisanie i publikowanie swoich artykułów.
Mychajło Chomiak, tylny rząd po prawej, spotykający się z hitlerowskimi oficerami i ukraińskimi kolegami w Krakowie, 1943 roku
Chomiak, trzeci od prawej w tylnym rzędzie, stojący pomiędzy dwoma sztandarami SS Galizien podczas przyjęcia w Krakowie z przyjaciółmi i innymi nazistowskimi kolaborantami.
Chomiak ostatecznie osiadł w Albercie, gdzie nadal działał na rzecz skrajnie prawicowych celów – pisze McFarlane. W powojennej korespondencji Chomiak odnotowywał swoje antysemickie poglądy, chwaląc przyjaciela za „odwagę” w publikowaniu o „prawdziwej naturze” Żydów, jako grupy kontrolującej prasę, wyzyskującej narody i marzącej o globalnej dominacji.
Nie ma wątpliwości, że książka McFarlane’a będzie kontrowersyjna. To nie jest książka, która zostanie przyjęta z radością w świecie ukraińskich nacjonalistów i jego kanadyjskich apologetów.
Pomnik poświęcony „Bojownikom Ukrainy”, w tym Dywizji SS Galizien, na cmentarzu św. Michała w Edmonton. Chomiak był członkiem komitetu, który go wzniósł, a poświęcenia dokonał jego przyjaciel, były esesman i rektor Uniwersytetu Alberty, Peter Savaryn.
McFarlane może się spodziewać, że zostanie osobiście zaatakowany za pomocą zwykłych bzdur, że jest sympatykiem Rosji lub że jego książka promuje rosyjską dezinformację.
Niektórzy członkowie społeczności ukraińskiej w Kanadzie prawdopodobnie będą wywierać presję na jego wydawcę Lorimera. Miejmy nadzieję, że ta firma stanie w obronie swojego autora i nie ulegnie bezpodstawnym atakom.
Ostatecznie McFarlane napisał bardzo czytelną i ważną książkę, która ujawnia nazistowskich kolaborantów, którzy przybyli do tego kraju oraz sieć wsparcia, która pozwoliła im nadal dobrze prosperować w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Autor - Newell Durnbrooke – 16 Październik 2024 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.